در کتاب فقر احمق می کند که بر اساس تحقیقات برجسته الدار شفیر و سندهیل مولاینیتن به چاپ رسیده است، ثابت می شود که “فقر” ساختار روانی متمایزی را برای افراد متفاوت در تلاش برای مدیریت بهینه آنچه نیاز دارند ایجاد می کند. افراد پرمشغله به همان دلایلی که افراد فقیر نتوانسته اند پول خود را مدیریت کنند، نمی توانند وقت خود را به طور کارآمد مدیریت کنند. با شروع نگریستن به جهان از دریچه “کمبود منابع” ، مشکلات زندگی مدرن بیشتر به چشم می آیند و کتاب “فقر احمق می کند” نه تنها نشان می دهد که کمبود منابع چگونه ما را محدود می کند بلکه مشخص می سازد که چگونه افراد و سازمان ها می توانند برای رضایت و موفقیت بیشتر منابع را مدیریت کنند.
در پشت جلد کتاب می خوانیم : یک مدیر با ده ها پروژۀ عقب افتاده، یک کارگر ساده با کوهی از بدهی و یک خانم خانه دار که درگیر رژیم گرفتن است چه شباهتی با هم دارند؟ این افراد همه دچار کمیابی اند. یکی زمان کافی ندارد، یکی بی پول است و دیگری نیز کالری هایش را محدود کرده. کمیابی به شکلی اعجاب آور ذهن همه را تحت تاثیر قرار می دهد. مولاینیتن و شفیر، متکی به آخرین یافته های علوم رفتاری و اقتصاد، تبیین می کنند که چطور ابعاد مختلف زندگی ما تحت تأثیر ذهنیت کمیابی است؛ همچنین آن ها توضیح می دهند که چطور سازمان ها و تک تک افراد می توانند کمیابی را مهار کنند تا به موفقیت و رضایت بیشتری دست یابند.